10 lis

DIGNITAS – Piotr Kurka

Wystawa, dotyczy wykluczenia ludzi starych. Ich postępująca marginalizacja i kulturowa ekspulsja jest obecna szczególnie w kulturze zachodniej.

Film będący częścią instalacji zatytułowany „Opera Dignitas”, w symboliczny sposób przywraca im godność (dignitas). Przeciwstawia się tzw. cywilizacji śmierci.

Wystawa – instalacja intermedialna – składa się z trzech elementów : projekcja video w pętli, zbiór wybranych lasek wykonanych przez autora, kilkanaście małych ręcznie kolorowanych rycin przedstawiających wnętrza o wyraźnej proweniencji premodernistycznej.

Najbardziej widocznym znakiem rozpoznawczym ludzi starych i niedołężnych jest laska. Jednocześnie laska w wielu kulturach archaicznych i plemiennych była i jest nadal atrybutem godności i starszeństwa (mistrz, szaman, kapłan, wódz itp.) Te laski (ang. „walking stick” lub w przypadku mistrza „awakening stick”) nie mają standardowej długości służącej do podpierania. Są dłuższe i często zdobione,
o ornamentacji zależnej od pozycji społecznej lub przywódczej i nobilitującej roli.

Istotą tego projektu jest dyfuzja idei i zapośredniczenie w naszą kulturę wręczania tego symbolu starszeństwa i godności starym ludziom. Ten prosty gest jest, w sensie choreograficznym, ważnym gestem wyprostowania, zmiany pozycji w dosłownym i metaforycznym sensie.

W filmie obserwujemy celowo patetyczne „uwznioślenie” uczuć z jakimi mamy do czynienia w dramacie muzycznym. W operze sztuczność pozy i przesadna dramatyzacja akcentują rudymentarne elementy ludzkiej egzystencji. Podobny rodzaj patosu można zaobserwować podczas wyróżnień lub odznaczeń przyznawanych starszym ludziom.