ODMIEŃCY – Aleksandra Gnida
Aleksandra Gnida – absolwentka Lubelskiej Szkoły Fotografii oraz technikum o profilu fototechnicznym.
Brała udział w wielu konkursach. Uczyła się również fotografii analogowej. Ukończyła drugi rok w Lubelskiej Szkole Fotografii oraz kurs w szkole online Fotografika.
Czuje się dobrze w fotografii portretowej oraz reportażowej. Lubi fotografować ludzi i ich emocje. Ukończyła kurs z fotografii analogowej. Swoje prace publikuje głównie na instagramie.
Zdobyła wyróżnienie w kategorii Younge Poland w Grand Press Photo 2022.
cykl: PROMOTOR – Karol Zienkiewicz /Lubelska Szkoła Fotografii/
Fotografie Oli Gnidy odsłaniają nam świat ukryty za murami szpitala dla osób z chorobą psychiczną. Zaspokajają naszą ukrytą ciekawość zawierającą się w pytaniach: a jak tam jest?, co się tam robi?
Brak twarzy pozwala nam umiejscowić w każdym z bohaterów kogoś od niego innego. Co wrażliwsi zapewne umieszczą tam siebie. I tak, oprócz ciekawego dokumentu o życiu w odosobnieniu przez niezawinioną chorobę, dostajemy od Oli możliwość głębszej refleksji nad samym sobą.
Dla mnie to swoisty katalizator rozmyślań o sensie życia ukrytym w zwykłej codzienności. Patrząc na te zdjęcia zastanawiam się czy moja aktywność jest dobrze ukierunkowana. Może za dużo czasu poświęcam na rzeczy nieistotne. Czy aby móc delektować się smakiem herbaty muszę doświadczyć przymusowego odosobnienia?
Karol Zienkiewicz
Aleksandra Gnida:
Ludzie cierpiący na zaburzenia psychiczne są w Polsce odrzucani przez resztę społeczeństwa, są wytykani palcami oraz izolowani. Często zapominamy, że każdy ma prawo do życia.
Stereotypy sprawiają, że postrzegamy ludzi chorych psychicznie jako odmieńców. A przecież „odmieńcem” jest każdy z nas. Różnimy się – każdy z nas jest inny.
Za murami szpitala psychiatrycznego wciąż toczy się życie, w którym główna rolę odgrywa człowiek i jego emocje. Każdy pacjent ma swoją historię. Każdy pacjent potrzebuje rozmowy i kontaktu z drugim człowiekiem.
Szpital pozwala im być ,,normalnymi” w ich własnym rozumieniu tego słowa. W szpitalu czują się jak w domu – mają tu przyjaciół oraz należytą opiekę. Mogą opuszczać mury szpitala, żeby pójść na spacer, do sklepu czy kawiarni i przebywać wśród ludzi zdrowych.
Mimo że wiele osób na świecie zmaga się z zaburzeniami psychicznymi, temat ten nadal stanowi tabu i jest powodem do żartów. Tak naprawdę nikt z nas nie wie, czy sam nie padnie ofiarą choroby psychicznej.
Fotografie ukazują normalność osób przebywających w szpitalu psychiatrycznym. Pokazują, że szpital jest dla pacjenta domem i że każdy z nas jest równoprawnym człowiekiem.
prace
rejestracja video rozmowy z autorką prac:
wernisaż
/foto Zbigniew Wójcik/
